Kuzey Yıldızı


Sığınmışlardı bodrum katına. Güneşi görmüyordu pencereleri. Ama çok da sevinçliydiler.  Ne de olsa babaları, hem iş hem de ev sahibi olacaktı. Varsın evleri apartmanın bodrumunda olsun, varsın babalarına kapıcı denilsindi. 
* * * *
Köydeki, yılların izini taşıyan eski kara ev yıkılmak üzeriydi. Evin ahırında aynalı diye sevdikleri ineklerinin artık sütü de gelmiyordu bakımsızlıktan. Parasızdılar. Kaşları çatık, omuzları çökük, bir elinin avucuna yumruğunu bastıran  babaları, bir yol olmalıydı, muhakkak bir yol olmalıydı diye içinden geçiriyordu çocuklarına bakarken: evet, bir yol olmalıydı!
* * * *
Komşunun oğlu kasabada yapılan Kuzey Yıldızı inşaatlarında çalışmaya gitmişti amele olarak.
Evet, o da gitmeliydi.
Çocuklarına bakarak karar vermişti.
Gidecekti. 
* * *
Çok sevinmişti avucuna tutuşturulan aylığına bakarak. Evinin ihtiyaçlarını karşılayacak sağa sola olan borcunu ödeyecekti. Şimdi, iki gün izni ve göreceği işler vardı köyünde.En çokta Osman'ı, Ayşe'si gözünde tütmüştü. Kavuşup sarılacaklardı birbirlerine.
* * * *
Ayşe'si uyuyordu.
Osman ise babaannesinin ördüğü bordo mavi süveteriyle eski evin hayatında top oynuyordu. Varsın oynasındı. Şampiyonluk sevincini yaşayamamış ağlaşmışlardı kardeşi Ayşe'yle geçen yıl. O gün bugün daha delişmen, daha sevdalıydı topa ve Trabzonspor’a!
Babası kızmamıştı hayat'ta onu top oynarken gördüğünde.
Canıydı, bir tanesiydi ve gelecek umuduydu oğlu Osman..
* * *
Bitmek üzereydi Kuzey Yıldızı blokları. Site Yönetimiyle görüşmüş kapıcı olmak için başvurmuştu Ayşe ve Osman'ın babası. Çok geçmeden efendiliği ve çalışkanlığı herkesçe bilinen babaları kabul edilecekti kapıcılığa. Çok sevinmiş ve göç etmişlerdi ailece Kuzey Yıldızı'na 
* * * *
Osman'ı, ne çok sevmişti buraları. 
En çokta ismini sevmişti. 
Ne de olsa taraftarı olduğu takım, Trabzon'u, Kuzeyin Yıldızıydı. 
Blokların hemen yanı başındaki dere kenarına kardeşiyle gider top oynardı. Arada dereye kaçan topun peşinden koşuşturur, topunun dere kenara gelmesini umut ederdi. 
Kararlıydı, kardeşine söylemişti, hem okuyacaklardı ve hem de çok iyi futbolcu olacaktı.
Ve şampiyon yapacaktı Kuzeyin Yıldızı Trabzonspor'u. 
Bir daha çalınmasın diye şampiyonluğu, kardeşi Ayşe de Avukat olmalıydı.
Evet yetmiyordu sadece iyi top oynamak,  haklarını koruyacak "HAK"kı yedirmeyeceklerdi  kurda kuşa !..
Uykuya dalacakken çocuk kalbinden tüm bunları geçiriyordu. 
İrkilmişti gök gürlediğinde, korkmuştu. Koşarak babasının yanına varmış Ayşeyle uyuyan Babasına sarılmıştı sımsıkı. Sanki göğün dibi delinmişti. Sığındıkları bu bodruma çok yağıyor ve çok gök gürlüyordu!
* * * *
Kenarında koşuşturdukları dere taşmış,  sel basmıştı evlerini...
Bir gün sonra bulunmuşlardı, Ayşe, Babası ve bordo mavi süveteriyle Osman. Sımsıkı sarılmışlar ve öylece yatıyorlardı boylu boyunca...
Osman’ların  hayatini ve sevincini çalanlar mı?
Onlar sahte kahramanlarıydı bozuk düzenin ve hiç biri Osman'ların gülen gözlerine   bakamayacaklardı.
İlelebet ...

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

LÂMELİF

Belediye Seçimi Gelecek Seçimi

Yerelden Genele Selam Kazansın