Kudüs
İnci şehir. “Nazlı şehir” de der şair. Bir de “Ey Kudüs ey kentlerin acılısı” * der ve devam eder şiir ince mercan gözyaşı timsali. Durmaz sonra; “Ey Peygamberin geçtiği gölgeli ova Hüzünlü gözlerinle ey kentlerin incisi Acıdır cadde taşları, Acıdır müezzin sesleri” der kalbini esir alır cümleleri ile. Şimdi: Şu beş para etmeyen dünyada her şey tepetaklak! Tarih; vicdan, hak ve adal et kalemi ile gözyaşı ve kanla yazılıyor. Bir ulusun evlatları kendi topraklarında esaret yaşıyor. Ölüyor, öldürülüyorlar. Katliamı yapan siyon ise şımarıkça “tarihi gün” diyor. Bu kadar alçak, bu kadar vahşi, bu kadar insanlıktan nasipsiz. Azmettiren ise katışıksız ahmak. Ne yaptığını, ne yapacağını, hangi deliliği zirve yaptıracağı bilinmez. Damadına mahkum bir nobran. Dünya mı? Sessiz! Siyonist zalimliğe “ hayır ” diyecek mecali yok. “Dünya beşten büyüktür” e muhatap , işe yaramaz ...